Od starożytnych czasów ludzie zastanawiali się, czy istnieje świat niewidoczny ludzkim okiem. Najpewniej przez przypadek zauważono, że soczewki potrafią powiększać obraz- pierwsze przekształcenia obrazu wykorzystywano już ponad 2000 lat temu. Był to jednak zaledwie początek niesamowicie barwnej i długiej drogi, której swoistym zwieńczeniem było wynalezienie pierwszego mikroskopu. Zapraszamy do lektury!
Miano „pierwszej soczewki” przypasuje się wypolerowanemu kryształowi kwarcu stworzonemu 750-710 lat p.n.e. w Kalhu (starożytne miasto w północnej Mezopotamii). Zapewne nie był wykorzystywany jako narzędzie, lecz jako biżuteria. Soczewka ma ogniskową 12-13 cm i jest w stanie powiększyć 3-krotnie.
Myśliciele starożytnej Grecji i Rzymu znaczyli eksperymentować z przekształcaniem obrazu. W V wieku p.n.e. greccy opisywali zjawisko zniekształcenia obrazu przez kulę wypełnioną wodą, tworząc zaczątek nauki o światle.
W wyniku kolejnych lat badani i eksperymentować powstała namiastka pierwszych okularów. Rzymski cesarz Neron w 60 r.n. e. do oglądania wal gladiatorów używał wklęsłych szmaragdów. Miały za zadanie zniwelować jego krótkowzroczność. Jednak cały czas zastosowanie soczewek było sporadyczne.
Przez kolejne kilkaset lat nie udało się z soczewkami zrobić niczego imponującego. Perski matematyk Ibn al-Hajsam (965-1040 r.) opisał podstawowe zachowania światła. Wytłumaczył proces widzenia. Wyjaśnił zjawisko brzasku i zmierzchu jako efekt załamania światła szacując wysokość atmosferę ziemską na 15 km. Jego prace trafił do Europy w 12 wieku i do 1704 (teoria o Optyce Isaac Newton) roku były główną wiedzą o optyce.
Soczewki były wykorzystywane jako lupy, do powiększania bliskich rzeczy. Powstały również pierwsze okulary niwelujące wady wzroku. Jednak wykorzystanie jednej soczewki nie dawało dużych efektów i miało małe zastosowanie w nauce
W roku 1608 niemiecko-holenderski wynalazca Hans Lippershey (1570-1619 r.) złożył patent na instrument, który nazwał: „Do widzenia rzeczy z daleka, jakby były w pobliżu”. Była to tuba z dwoma soczewkami w środku. Jedna soczewka pełni rolę obiektywu druga zaś okularu. Tym wynalazkiem otworzył drzwi do powstawania pierwszych lornet i teleskopów
W ciągu kilku następnych lat inni wynalazcy udoskonalali kolejne lornety dając możliwość powiększania od 5 do 15-krotnego.
Galileusz (1564-1642 r.) w 1624-1625 zaprezentował swój mikroskop składający się z 3 soczewek zamkniętych w jednej tubie. Dawały one możliwość powiększenia obrazu 30-krotnie. Jednak zastosowanie 3 soczewek i braku źródła światła powodowało bardzo ciemny i niewyraźny obraz.
Angielski naukowiec Robert Hooke (1635-1703 r.) widząc ten problem, ulepszył mikroskop Galileusza. Jego mikroskop w mniejszym powiększeniu używał 3 soczewek (jak u Galileusza), jednak po ustawieniu pozycji próbki i oświetlenia wyjmował jedną soczewkę, uzyskując większe powieszenie. Tak dobrze przeczytaliście, zbudował on urządzenie umożliwiające precyzyjnie oświetlanie badanej próbki.
Mikroskop Hooka miał już wszystkie elementy budowy współczesnego mikroskopu. Były one połączone ze sobą i umożliwiały precyzyjne ustawianie pozycji poszczególnych elementów. Takie urządzenie dało możliwość powiększenia 50-krotnego, zachowując wyraźny obraz dzięki dobremu naświetleniu.
W roku 1665 opublikował pracę o tytule „Micrographia”, w którym zamieścił szkice rzeczy widzianych pod swym mikroskopem. Między innymi były to powiększenia wszy, muchy, oko muchy czy struktura tkanek korka.
Ogromny wpływ na upowszechnienie mikroskopów miały obserwacje holenderskiego naukowcy Antoniego van Leeuwenhoek. Inni konstruowali urządzenia pozwalające uzyskać powierzenia do 50-krotn, to dopiero Antonii odkrył potencjał naukowy wynikający z obserwacji mikroświata. Czym stworzył nową dziedzinę nauki, jaką jest mikrobiologia.
W latach 1654-1659 prowadził sklep z płótnami. By ocenić autentyczności płótna, przydatne był urządzenia powiększające. W roku 1660 otrzymał posadę miejskiego urzędnika odpowiadającego za: za clenie wina, badanie autentyczności produktów, pomiary geodezyjne. W jego zawodzie urządzenia optyczne znacząco ułatwiały życie. W tym celu tworzył własne soczewki i konstruował swoje „mikroskopy”. Łącznie stworzył 500 soczewek i 25 mikroskopów, które trzymał w tajemnicy. Była to jego przewagą w biznesie, jak i w świecie nauki.
Pomysł holenderskiego naukowca był kompletnie różny od reszty świata nauki. Jego celem było stworzenie możliwie najmniejszej i jak najbardziej precyzyjnej soczewki. Dzięki takiemu podejściu światło w bardzo małym stopniu ulegało przyciemnieniu. Czy jedna soczewka wystarczy do budowy rewolucyjnego mikroskop? Tak, dzięki precyzji ustawiania elementów i bardzo małych odległości od oka. Całe światło trafiające do oka przechodzi przez małą dziurkę z soczewką. Soczewka ta zaś skupia skupiająca światło na próbce. Dzięki takiemu rozwiązaniu udało mu się osiągnąć powiększenie 270 razy. Swego urządzenia nikomu nie udostępniał, zamiast tego sam oddał się obserwowaniu pod mikroskopem wszystko, co tylko się dało. Jako pierwszy człowiek na świecie ujrzał bakterie czy czerwone krwinki. Wysłał ponad 500 listów do Towarzystwa Królewskiego ze szkicami rzeczy, które zaobserwował. Naukowcy osobiście przyjechali sprawdzić, czy to możliwe. Im również nie pokazał urządzenia, jednak dał możliwość spojrzenia przez otwór w zasłonie, za którą było ustawione urządzenie. Od tej pory wszyscy wierzyli w jego odkrycia i przyjmowali kolejne szkice jako fakt.
Przez kolejne 200 lat mikroskopy był kolejnymi udoskonaleniami mikroskopu Hooka. Głównym problemem polegał na braku dobrego oświetlenia. W roku 1893 August Köhler (1866-1948 r.) opracował zasady oświetlania próbek. Dzięki temu udało się dojść do teoretycznej granicy rozdzielczości mikroskopu optycznego. Powstały kolejne techniki obserwacji mikroskopowej, które już w nieznacznym stopniu zwiększały rozdzielczość.
Prawdziwą przełomem było jednak wynalezienie mikroskopu elektronowego w 1931 roku (jego wynalazcy dostali Nagrodę Nobla).
To właśnie mikroskop elektronowy umożliwił obejrzenie obiektu z milionowym powiększeniem, a z czasem po wprowadzeniu licznych aktualizacji do nawet jednego atomu! Na bazie tych wszystkich osiągnięć powstały coraz bardziej rozbudowane mikroskopy, które w zależności od potrzeb wykorzystywano w wielu dziedzinach życia. Dobrym przykładem jest mikroskop biologiczny, który stosuje się w laboratoriach np. podczas analizy komórek krwi. Mikroskopy biomedyczne znajdują zastosowanie także w szpitalach i instytucjach badawczych.
Co ciekawe, rozwój nowych technologii umożliwił również stworzenie tzw. mikroskopu cyfrowego na bazie zwykłego mikroskopu optycznego. W tym wypadku funkcję detektora przejmuje kamera, a obserwator podgląda obraz na monitorze. Mikroskopy cyfrowe wykorzystuje się m.in. podczas badań kontrolujących oraz tworzeniu dokumentacji. Można nimi prowadzić również analizy w 2D i 3D. Tego typu urządzenia spotkamy w badaniach w metrologii powierzchni ziemi, w kryminalistyce, medycynie czy produkcji przemysłowej. Ich cechą szczególną jest to, że można tutaj bez problemu na bieżąco przesyłać obraz na ekran, by np. prezentować wyniki badań.
Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu. Byłoby nam bardzo miło, gdybyś zaobserwował nas w Google News. Będziesz na bieżąco z naszymi publikacjami.
Wiele osób po zakupie swojego wymarzonego plakatu zastanawia się, w jaki sposób zamontować go na ścianie. Najpopularniejszymi rozwiązaniami są tutaj: klasyczna rama, antyrama oraz listwa plakatowa. Stworzyliśmy przydatny poradnik wraz z filmikiem instruktażowym.
W kolorach drzemie ogromna moc, która wpływa na nas każdego dnia. Jedne odzwierciedlają smutek albo ból, inne radość i szczęście, a jeszcze inne – miłość lub nadzieję. Chociaż świat barw rzadko zaprząta nam myśli, przez jego pryzmat oceniamy i poznajemy. Zapraszamy Was do dowiedzenia się czegoś więcej.
Typów mikroskopów jest wiele, w tym artykule przedstawimy 5 ciekawych typów mikroskopów. Dowiesz się, czy obraz widziany w „prostym” mikroskopie optycznym może być 3D i od czego to zależy. Na sam koniec przedstawimy współczesny mikroskop prezentujący obraz 3D.
Montaż płótna na krosno malarskie nie jest tak trudny na jaki wygląda. Cały proces nie zajmie więcej niż 20min. Narzędzia potrzebne do tej czynności to młotek, nóż i zszywacz. Wspólnie przejdziemy przez cały montaż krok po kroku.
Makrofotografię zapoczątkował brytyjski przyrodnik F. Percy Smith na początku XX wieku. Bardzo szybko ze zdjęć naukowych trafiły do kina, stając się sztuką. Sam przyrodnik stał się pioniera filmów przyrodniczych. Początki makrofotografii można dopatrywać w mikrofotografii, granica między nimi jest bardzo cienką.
Zaprojektowanie mikroskopu było jednym z kluczowych dla ludzkości kamieni milowych, które zapoczątkowały dalsze technologiczne rewolucje. Nie byłoby to jednak możliwe bez szczególnej i unikatowej konstrukcji mikroskopu. Jak jest on zbudowany i co warto na jego temat wiedzieć?
Nie da się ukryć, że świat widziany pod mikroskopem skrywa mnóstwo fantastycznych tajemnic. Dzięki dobrodziejstwom nowych technologii obrazy te można jednak przenieść na unikatowy plakat, będący świetną dekoracją i dość nietypową dekoracją mieszkania. W tym artykule przybliżymy Wam najciekawsze projekty, które znajdziecie w naszym sklepie.
Używany do badania substancji organicznych. Obserwowany objekt jest naświetlany wysokoenergetyczną wiązką światła. Światło odbija się od obserwowanej próbki i w drodze powrotnej napotyka element fluorescencyjny który w wyniku wzbudzenia emituje światło widzialne. Metoda pozwala osiągnąć duży kontrast.
Mikroskop do badania preparatu używa wiązki elektronowej, co mu uzyskać rozdzielczości rozmiaru pojedynczych atomów. Zazwyczaj próbka musi znajdować się w próżni w związku z tym zachodzi potrzeba pokrycia warstwą złota próbek biologicznych
By uzyskać wyraźny obraz spod mikroskopu optycznego stosuje się wiele różnych technik. Im bardziej chcemy się pokusić na większe powiększenie tym zadanie staje się trudniejsze. Poznaj najpopularniejsze metody obserwacji mikroskopowej.